گروه تاریخ و اقتصاد: یک میهن‌دوست آتنی به نام فیلیپیدس، پس از اطلاع از تصرف جزیره «اوبوآ» توسط نیروی دریابُرد ایران و پیاده شدن طلیعه این نیرو در «آتیکا» و دشت ماراتن ۲۴۰ کیلومتر فاصله آتن تا اسپارت را در دو شبانه‌روز دوید تا از سران اسپارت بخواهد نیروی کمکی به آتن بفرستند تا به دست ایرانیان نیفتد. وی دوم سپتامبر سال ۴۹۰ پیش از میلاد به اسپارت رسید و درخواست خود را مطرح ساخت. فیلیپیدس از جانب کسی ماموریت نداشت و حس میهن‌دوستی او را به دویدن ۲۴۰ کیلومتری وادار کرده بود و همین امر ـ در تاریخ ـ بر اهمیت عمل او افزوده است. (برخی از مورخان نوشته‌اند که او یک پیام‌رسان = نامه‌بر حرفه‌ای بود). به نوشته هرودوت در کتاب ششم ـ (تاریخ جنگ‌های پارسیان)، فیلیپیدس پس از بازگشت به آتن به میدان جنگ رفت و هنگامی که مشاهده کرد ایرانیان به کشتی‌هایشان باز می‌گردند تا از منطقه خارج شوند، مسافت ساحل تا شهر آتن (عرض ناحیه ماراتن را که ۴۰ کیلومتر بود دوید تا مردم آتن را که در نگرانی به‌سر می‌بردند از این بازگشت آگاه سازد که پس از دادن خبر به شورای شهر، در همان‌جا و در برابر اعضای شورا برزمین افتاد و درگذشت. پلوتارک نیز جریان را در فصل ماراتن کتاب خود توصیف کرده و لوسیان بر آن تفسیر نوشته است. به همین جهت و با هدف جاویدان ساختن فداکاری فیلیپیدس، بارون پی‌یر دو کوبرتین احیاءکننده مسابقه‌های پهلوانی المپیک، مسابقه دو طولانی المپیک را «ماراتن» نام نهاده که ۴۲ کیلومتر است. لشکرکشی به آتن به دستور داریوش بزرگ صورت گرفته بود؛ زیرا آتنی‌ها اتباع یونانی‌زبان ایران در آناتولی غربی (معروف به ایونی که واژه یونان از آن گرفته شده و اینک واقع درترکیه) را تحریک به نافرمانی می‌کردند و یک بار نیز به شهر سارد = ساردیس (سارت) آسیب‌ زده بودند. در لشکرکشی به آتن حدود ۳۰ هزار پیاده و یک هزار سوار ایرانی شرکت داشتند که ۶۰۰ کشتی آنان را به آتیکا که حدود ۴۰۰ کیلومتر دور بود منتقل کردند. فرمانده نیروهای ایرانی آرتافرن بود و فرماندهی کشتی‌ها را دریاسالار کُرد (ماد) داتیس (داتوس) برعهده داشت. این لشکرکشی، بزرگ‌ترین لشکرکشی دریایی ـ زمینی تاریخ جهان تا قرن بیستم میلادی به‌شمار می‌رود. این نیرو در سر راه خود چند منطقه ازجمله جزیره بزرگ «اوبوآ» و شهر «اریتریا» واقع در آن و ناکسوس را تصرف و دراتیکا پیاده شد. اشتباه در این بود که پیاده ایرانی وارد یک منطقه باتلاقی شده بود و یونانیان در تپه‌های مشرف بر دشت و در جنوب غربی آبادی ماراتن مستقر شده بودند. فرمانده نیروهای ایرانی ۱۲ سپتامبر ۴۹۰ پیش از میلاد دستور بازگشت داد و فیلیپیدس این خبر را به آتن رسانید و با گفتن این جمله «شاد باشید، ما برنده شدیم» بر زمین افتاد و جان سپرد.